Kasprowy Wierch - Trasa Gąsienicowa. Trasa na Hali Gąsienicowej

Pierwsza z nich to trasa Gąsienicowa, zwana też kotłem Gąsienicowym, która poprowadzona jest w kierunku północno wschodnim, aż do Doliny Gąsienicowej. Sama trasa ma 1400 metrów długości i jest o nachyleniu 30%. W dalszej części narciarz skorzystać może dodatkowo z nartostrady, prowadzącej do Kuźnic, której długość wynosi około 8,5 kilometrów. Po zjechaniu z samego szczytu, narciarz pokonuje różnicę wysokości wynoszącą około 950 metrów.

Trasa ta jest charakterystyczna ze względu na wspaniałe krajobrazy wysokogórskie. Kocioł ten rozpoczyna się sprzed górnej stacji kolejki linowej na Kasprowym Wierchu. Następnie lekko skręca w lewo, krawędzią kotła, gdzie natknąć się można na wystające, niebezpieczne kamienie. W kotle następuje łagodny zjazd, przebiegający równolegle do linii wyciągu krzesełkowego. Zaś w dolnej części kotła następuje zwężenie i uskok i wyjazd na niewielką polankę, a następnie kolejne zwężenie i dojazd do dolnej stacji wyciągu. Chcąc natomiast skorzystać dodatkowo z nartostrady, nie należy dojeżdżać do stacji, lecz lekko skręcić w lewo i trawersem na Halę Gąsienicową. Stamtąd trasa skręca lekko w prawo, na wschód, prowadząc najpierw przez las, a następnie odsłoniętym grzbietem.

W dalszej części, nartostrada prowadzi ponad Doliną Olczyską, przez Nosalową Przełęcz, docierając ostatecznie do Kuźnic. Nartostrada Gąsienicowa jest jednak rzadko dostępna, ze względu na brak, bądź nadmierne naśnieżenie. W celu zorganizowana transportu na szczyt dla narciarzy, przy trasie Gąsienicowej funkcjonuje wyciąg linowy, czteroosobowy, który działa wyłącznie w sezonie zimowym, gdyż wykorzystywany jest głównie przez narciarzy. Długość tego wyciągu wynosi 1180 metrów, a jego przepustowość to 2400 osoby na godzinę. Czas przejazdu wyciągiem wynosi zaś 8 minut. Wyciąg ten został oddany do użytku 18 grudnia 2000 roku (po 202 dniach budowy) i był przedsięwzięciem zrealizowanym przez Polskie Koleje Linowe sp. z o.o.

Kolejka ta jest jedną z najnowocześniejszych w Polsce, która dzięki dużej przepustowości, zapewnia szybki, bezolejowy transport na szczyt. Wyciąg ten kolejną inwestycją, po uprzednio działających innych urządzeniach. Pierwszym z nich był wyciąg saniowy, uruchomiony w 1938 roku, który saniami wyciąganymi przy pomocy silnika elektrycznego wciągał na szczyt jednorazowo po 16 pasażerów. Następcą jego była z kolei jednoosobowa kolej krzesełkowa, uruchomiona w roku 1962.